Wetenschappelijk onderzoek

Budgetimpactanalyse van cenobamaat bij therapieresistente epilepsie met focale aanvallen

Samenvatting

In Nederland leven naar schatting 120.000 mensen met epilepsie en jaarlijks worden ongeveer 6.000 nieuwe diagnoses gesteld.^1,2 De aandoening brengt een aanzienlijke ziektelast met zich mee, zowel voor patiënten als voor de samenleving. Cenobamaat is een anti-aanvalsmedicijn van de derde generatie dat sinds 2021 beschikbaar is in Nederland voor de behandeling van volwassenen met therapieresistente epileptische aanvallen met een focaal begin. Focale aanvallen komen voor bij ongeveer 61% van de patiënten.¹ Deze vorm van epilepsie gaat gepaard met aanzienlijke beperkingen en verhoogde gezondheidsrisico’s, en reageert vaak onvoldoende op bestaande behandelingen.³ Hoewel de werkzaamheid van cenobamaat in meerdere studies is aangetoond, is de economische impact tot op heden nauwelijks onderzocht. Recentelijk is in Nederland onderzoek gedaan naar de financiële consequenties van het inzetten van cenobamaat als behandelingsoptie voor patiënten met therapieresistente epileptische aanvallen met een focaal begin.⁴ In dit artikel worden de resultaten van dit onderzoek uiteengezet.

Intracraniële neurofysiologie bij medicatieresistente epilepsie: ervaringen uit de CONTACT-studie

Samenvatting

Stereo-elektro-encefalografie (SEEG) speelt een cruciale rol bij het lokaliseren van de ictale aanvangszone (SOZ) bij focale medicatieresistente epilepsie. Binnen de CONTACT-studie onderzoeken we veranderingen op netwerkniveau en biomarkers die samenhangen met radiofrequente thermocoagulatie (RFTC), evenals de rol van functionele connectiviteit, met name in gevallen met periventriculaire nodulaire heterotopieën (PVNH). Wij streven ernaar om potentiële voorspellende factoren voor het behandelresultaat met betrekking tot epileptische aanvallen te identificeren en de integratie van niet-invasieve technieken, zoals functionele MRI (fMRI), in de SEEG-planning te verbeteren.

Ultrahoge veldsterkte-MRI bij patiënten met focale epilepsie: speld in een hooiberg voor diagnostische winst

Samenvatting

Epilepsiechirurgie is een bewezen effectieve en curatieve behandeling voor geselecteerde patiënten met medicatie-resistente focale epilepsie. Een belangrijke voorspellende factor voor het succes van de operatie is het diagnosticeren van een afwijking met MRI, hetgeen bij 30–40% van de patiënten met een 3 Tesla (T)-MRI niet lukt. Door gebruik te maken van MRI bij hogere veldsterkte kunnen subtiele afwijkingen mogelijk vaker worden gevonden, waardoor chirurgische uitkomsten mogelijk worden verbeterd. Onze uitkomsten tonen dat er diagnostische winst is van 7T-MRI ten opzichte van 3T. Ook is de eerste 9,4T-MRI bij een patiënt met epilepsie uitgevoerd. Hoewel de klinische waarde hiervan nog nader moet worden vastgesteld, toont dit de haalbaarheid en het potentieel van UHF-MRI voor verdere verbetering van de beeldvorming en diagnostiek bij epilepsie.

Zelfbepaling bij mensen met een licht verstandelijke beperking en epilepsie

Samenvatting

Epilepsie komt veel voor bij mensen met een verstandelijke beperking en heeft vaak een grote invloed op hun kwaliteit van leven. Omdat zelfbepaling sterk samenhangt met kwaliteit van leven, onderzochten we hoe mensen met een licht verstandelijke beperking en therapieresistente epilepsie dit ervaren. We gebruikten de zelfdeterminatietheorie (ZDT) als kader en voerden een kwalitatief onderzoek uit bij zes deelnemers. Uit de resultaten kwamen drie hoofdthema’s naar voren: identiteit, sociale verbondenheid en eigen regie. Op basis van deze inzichten doen we aanbevelingen voor ondersteuning door naasten en professionals.

Timing van nervus-vagusstimulatie (NVS) in de behandeling van medicatieresistente epilepsie: voorlopige resultaten van de CORE-VNS-studie

Samenvatting

Behandeling van epileptische aanvallen met behulp van medicatie of epilepsiechirurgie biedt niet altijd uitkomst. Neuromodulatie, waaronder nervus-vagusstimulatie (NVS), is dan een optie voor deze patiënten met zogenoemde medicatieresistente epilepsie. De CORE-VNS-studie onderzocht demografische kenmerken en behandeleffecten op basis van 819 patiënten uit 15 verschillende landen. Hoewel de behandeleffecten momenteel nog worden onderzocht, laten de eerste data uit de studie zien dat patiënten wereldwijd later dan geadviseerd in de Nederlandse richtlijn Epilepsie worden doorverwezen voor NVS. Dit geldt in het bijzonder voor patiënten woonachtig in Nederland. Door patiënten met medicatieresistente epilepsie eerder te verwijzen, kan op tijd worden onderzocht of zij in aanmerking komen voor behandeling met NVS.

Het beloop van gedragsproblemen bij mensen met het Dravetsyndroom

Het Dravetsyndroom is een zeldzame genetische aandoening die al in het eerste levensjaar gepaard kan gaan met veelal langdurige epileptische aanvallen. Vaak is er tevens sprake van een ontwikkelingsachterstand en zowel een verstandelijke als een motorische beperking.^1-3 Veel kinderen, jongeren en volwassenen met het Dravetsyndroom hebben gedragsproblemen, die een grote invloed uitoefenen op de kwaliteit van leven van de patiënten en hun ouders.^4,5 In onze studie onderzochten we wat deze gedragsproblemen precies zijn, hoe ontwikkelen deze gedragsproblemen zich in de loop van de tijd en welke factoren beïnvloeden het gedrag?

De economische en maatschappelijke impact van epilepsie: een Aim@epilepsyonderzoek naar ziektelast

Voor 120.000 Nederlanders met epilepsie kunnen aanvallen gevaarlijke situaties veroorzaken tijdens hun dagelijkse activiteiten. Het hebben van aanvallen levert beperkingen op in het dagelijks leven en veroorzaakt extra kosten. Dit beïnvloedt de kwaliteit van leven. Wij streven ernaar om de last van epilepsie en de impact op de kwaliteit van leven te meten, voor zowel mensen met epilepsie als hun mantelzorgers.